ΠΟΕΣ: Τί ζητάμε από το Τριμελές Συμβούλιο Συμμόρφωσης του ΣτΕ;

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ   ............   Είναι σαφές ότι, ενόψει της ση...

ΕΝΩΠΙΟΝ
ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

 

............

 

Είναι σαφές ότι, ενόψει της σημασίας του κριθέντος ζητήματος, τόσο από την άποψη του αριθμού των Ελλήνων πολιτών στους οποίους αφορά (το σύνολο των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας, ήτοι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και τις οικογένειές τους), όσο και από την άποψη του θεσμικά κομβικού ρόλου των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας... (ως κατεξοχήν φορέων με σκοπό τη διαφύλαξη της εξωτερικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης της Ελληνικής Δημοκρατίας), η αποχή από οιαδήποτε ενέργεια συμμόρφωσης εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου, έχει υπερβεί κάθε έννοια ευλόγου χρόνου, αφού κάθε μέρα μη συμμόρφωσης που περνά θέτει αντικειμενικά εν αμφιβόλω την ίδια τη σύμφωνη με το Σύνταγμα ομαλή λειτουργία του σκληρού πυρήνα της κρατικής εξουσίας, ενώ αμφισβητεί εμπράκτως, σε συμβολικό αλλά και πρακτικό επίπεδο, τη θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρο 26 του Συντάγματος).

 

Όλη η αίτηση ως κάτωθι:

 

Δικηγορικα Γραφεια
Γ. Αντωνακοπουλου & Συνεργατων
Βαλαωρίτου 4 – 106 71 Αθήνα
Τηλ.: 210-3615220, 230 & 430 | Fax: 210-3610620

 

ΕΝΩΠΙΟΝ

ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ
ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΙΤΗΣΗ

 

Του σωματείου με την επωνυμία «Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Αττικής» (Ε.Σ.ΠΕ.Α.), με έδρα την Αθήνα, οδός Φειδίου αρ. 10, όπως εκπροσωπείται νόμιμα.

 

ΠΡΟΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ

 

Του Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών, που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα.

 

ΠΡΟΣ

 

Την υπ' αριθμ. 2193/2014 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

...............................................

 

Ι. Σύντομο Ιστορικό

 

Κατά της υπ' αριθμ. οικ.2/83408/0022/14-11-2012 απόφασης του Αν. Υπουργού Οικονομικών «Επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθεισών αποδοχών και συντάξεων που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων της υποπαραγράφου Γ1 του άρθρου πρώτου του Ν.4093/2012» (ΦΕΚ τ. Β' 3017/14-11-2012), καταθέσαμε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας την από 14-01-2013 αίτηση ακυρώσεως, η οποία συζητήθηκε την 6-12-2013. Η ως άνω αίτησή μας και έγινε δεκτή με την υπ' αρίθμ. 2193/2014 απόφαση της Ολομελείας του Δικαστηρίου Σας (ημερομηνία δημοσίευσης 13-6-2014), δια της οποία ακυρώθηκε η προμνησθείσα υπουργική απόφαση, καθ΄ ό μέρος αφορά την αναδρομική από 1-8-2012 μείωση των αποδοχών των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, συνεπεία της οποίας υποχρεώθηκαν αυτοί να επιστρέψουν αποδοχές τις οποίες είχαν ήδη εισπράξει, ως αχρεωστήτως καταβληθείσες.

 

Ειδικότερα, σύμφωνα με το σκεπτικό της ως άνω απόφασης, η ακύρωση έλαβε xώρα, καθώς οι διατάξεις των περιπτώσεων 31-33 της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, με τις οποίες μειώθηκαν οι αποδοχές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των υπαλλήλων των σωμάτων ασφαλείας, κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές και, ως εκ τούτου, ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες.

 

Η απόφαση του Δικαστηρίου Σας επιδόθηκε στον Υπουργό Οικονομικών με την από 16-6-2014 εξώδικη κοινοποίηση – πρόσκλησή μας (αριθ. έκθεσης επίδοσης 7965ε/23-6-2014 του δικαστικού επιμελητή Αθηνών Δημητρίου Παπαδάκου), με την οποία ταυτοχρόνως καλούσαμε το Ελληνικό Δημόσιο και τον αρμόδιο Υπουργό σε άμεση, ορθή και πλήρη συμμόρφωση με το σκεπτικό και διατακτικό της και συγκεκριμένα:

 

«1. την επιστροφή σε κάθε ένα από τα στελέχη του αστυνομικού σώματος, για το χρονικό διάστημα από 1-8-2012 έως σήμερα, της διαφοράς των αποδοχών που προκύπτει από την παράνομη εφαρμογή των διατάξεων των περιπτώσεων 31-33 και 37 της υποπαραγράφου Γ1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012.

 

2. την άμεση δια νόμου επαναφορά στο μισθολόγιο, που ίσχυε για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων πριν τη ψήφιση και σε ισχύ των ανωτέρω αντισυνταγματικών και ανίσχυρων διατάξεων».

 

Εν συνεχεία, παρά τις συνεχείς οχλήσεις των εκπροσώπων μας προς τους αρμόδιους Υπουργούς, η Διοίκηση δεν έχει προβεί σε οιαδήποτε ενέργεια προς συμμόρφωση με την ανωτέρω ακυρωτική απόφαση.

 

Παρά ταύτα, η Διοίκηση «κώφευσε» εκ νέου και συνεχίζει, αφενός μεν, να παρακρατεί και να μην επιστρέφει στους νόμιμους δικαιούχους τους, τα ποσά που παρακρατήθηκαν σε έκαστο στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων, δυνάμει της ακυρωθείσας και εξαφανισθείσας από το νομικό κόσμο υπ' αριθμ. οικ. 2/83408/0022/14-11-2012 απόφασης του αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ τ. Β' 3017/14-11-2012), αφετέρου δε, να μισθοδοτεί το σύνολο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των διατάξεων της υποπαραγράφου Γ1 του άρθρου πρώτου του Ν.4093/2012, οι οποίες με την υπ' αριθμ. 2193/2014 απόφαση του Δικαστηρίου Σας κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές και, ως εκ τούτου, ανίσχυρες.

 

ΙΙ. Υποχρέωση Συμμόρφωσης

 

1. Κατ' εφαρμογή των επιταγών της αρχής της νομιμότητας, του Κράτους Δικαίου, αλλά και της αυτοτελούς συνταγματικής υποχρέωσης που πηγάζει από το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος, το Ελληνικό Δημόσιο είχε την υποχρέωση να συμμορφωθεί πλήρως προς την αμετάκλητη απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Σας. Στο άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. ... Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της διοίκησης». Σε εκτέλεση αυτού, το άρθρο 1 του ν. 3068/2002 «Συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, ... και άλλες διατάξεις» ορίζει ότι: «Το Δημόσιο, ... έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται χωρίς καθυστέρηση προς τις δικαστικές αποφάσεις και να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που επιβάλλονται για την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής και για την εκτέλεση των αποφάσεων. ...». Συναφώς το Π.Δ. 18/1989 «Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΦΕΚ-Α΄, 8), ορίζει στο άρθρο 50 ότι «1. Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπάγεται νόμιμη κατάργησή της έναντι όλων, είτε πρόκειται για ... ατομική πράξη. 2. ... 4. Οι διοικητικές αρχές, σε εκτέλεση της υποχρέωσής τους κατά το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος, πρέπει να συμμορφώνονται ... με θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου, ή να απέχουν από κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς όσα κρίθηκαν από αυτό. ... 5. Οι αποφάσεις ... ακυρωτικές και απορριπτικές, ... αποτελούν μεταξύ των διαδίκων δεδικασμένο που ισχύει και σε κάθε υπόθεση ή διαφορά ενώπιον δικαστικής ή άλλης αρχής, κατά την οποία προέχει το διοικητικής φύσεως ζήτημα που κρίθηκε από το Συμβούλιο».

 

2. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου Σας, η απόφαση του ακυρωτικού δικαστή που δέχεται αίτηση ακυρώσεως διαθέτει διαπλαστικό χαρακτήρα, καθώς εξαφανίζει την προσβαλλόμενη πράξη από την έννομη τάξη erga omnes, με συνέπεια οποιοσδήποτε διάδικος ή τρίτος να είναι σε θέση να επικαλεσθεί την ανυπαρξία της πράξης. Για το λόγο αυτό, εξάλλου, δεν απαιτείται η ανάκληση της πράξης, που ακυρώθηκε από το εκδόσαν αυτή όργανο. Το ακυρωτικό αποτέλεσμα επέρχεται από τη δημοσίευση της ακυρωτικής απόφασης, αλλά ανατρέχει στο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, ως απόρροια του κανόνα ότι η πράξη που ακυρώνεται εξαφανίζεται εξυπαρχής από το νομικό κόσμο.

 

3. Περαιτέρω, η Διοίκηση οφείλει όχι μόνο να θεωρήσει ανίσχυρη και μη υφιστάμενη στον νομικό κόσμο την ακυρωθείσα διοικητική πράξη, αλλά να προβεί σε θετικές ενέργειες για την αναμόρφωση της νομικής καταστάσεως που προέκυψε, αμέσως ή εμμέσως, από την ακυρωθείσα πράξη, ανακαλούσα ή τροποποιούσα τις σχετικώς, στο μεταξύ, εκδοθείσες πράξεις ή εκδίδουσα άλλες με αναδρομική ισχύ, για να αποκαταστήσει τα πράγματα στη θέση στην οποία θα ευρίσκοντο αν από την αρχή δεν είχε εκδοθεί η ακυρωθείσα πράξη.

 

Το ειδικότερο δε, περιεχόμενο και η έκταση της υποχρέωσης συμμόρφωσης της Διοίκησης προσδιορίζονται κάθε φορά από το αντικείμενο της απαγγελλόμενης ακυρώσεως, δηλαδή από τη φύση και το είδος της ακυρούμενης πράξεως, καθώς και από την κρίση ή τις κρίσεις πάνω στα ζητήματα που εξέτασε και για τα οποία αποφάνθηκε το Δικαστήριο στο αιτιολογικό της αποφάσεως δημιουργώντας δεδικασμένο ως προς αυτά στη συγκεκριμένη περίπτωση.

 

4. Εν προκειμένω, παρά την πάροδο δύο και πλέον μηνών από την ημερομηνία δημοσίευσης της υπ' αριθμ. 2193/2014 αμετάκλητης απόφασης της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Σας, η Διοίκηση και συγκεκριμένα το Ελληνικό Δημόσιο δια του Υπουργού Οικονομικών δεν έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καμία απολύτως ενέργεια συμμόρφωσης. Η παραπάνω συμπεριφορά του Δημοσίου και των εκπροσώπων του, παραβιάζει την συνταγματική επιταγή του άρθρου 95 παρ. 5 Σ και την συναφή διάταξη του άρθρου 1 Ν. 3068/2002, δεδομένου ότι η Διοίκηση συνεχίζει, αφενός μεν, να παρακρατεί παρανόμως και να μην αποδίδει, τα ποσά που παρακρατήθηκαν σε έκαστο μέλος των Ενόπλων Δυνάμεων, δυνάμει της ακυρωθείσας και εξαφανισθείσα από το νομικό κόσμο υπ' αριθμ. οικ. 2/83408/0022/14-11-2012 απόφασης του αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ τ. Β' 3017/14-11-2012), αφετέρου δε, να μισθοδοτεί το σύνολο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων με τις κριθείσες -δια αποφάσεων της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Σας- αντισυνταγματικές και, ως εκ τούτου, ανίσχυρες διατάξεις των περιπτώσεων 31-33 της υποπαραγράφου Γ' του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, ήτοι με αποδοχές κατώτερες από τις κατά το Σύνταγμα ελάχιστα ανεκτές για τη συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών.

 

5. Είναι δε σαφές ότι, ενόψει της σημασίας του κριθέντος ζητήματος, τόσο από την άποψη του αριθμού των Ελλήνων πολιτών στους οποίους αφορά (το σύνολο των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας, ήτοι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και τις οικογένειές τους), όσο και από την άποψη του θεσμικά κομβικού ρόλου των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας (ως κατεξοχήν φορέων με σκοπό τη διαφύλαξη της εξωτερικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης της Ελληνικής Δημοκρατίας), η αποχή από οιαδήποτε ενέργεια συμμόρφωσης εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου, έχει υπερβεί κάθε έννοια ευλόγου χρόνου, αφού κάθε μέρα μη συμμόρφωσης που περνά θέτει αντικειμενικά εν αμφιβόλω την ίδια τη σύμφωνη με το Σύνταγμα ομαλή λειτουργία του σκληρού πυρήνα της κρατικής εξουσίας, ενώ αμφισβητεί εμπράκτως, σε συμβολικό αλλά και πρακτικό επίπεδο, τη θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των λειτουργιών (άρθρο 26 του Συντάγματος).

 

Επειδή το αιτούν ζητεί μετ' εννόμου συμφέροντος τη διαπίστωση της μη συμμόρφωσης της Διοίκησης προς την υπ' αριθ. 2193/2014 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθόσον αποτελεί διάδικο στην ανωτέρω ακυρωτική δίκη, αλλά και νομίμως συσταθέν σωματείο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων της Περιφέρειας Αττικής, μεταξύ των σκοπών του οποίου, όπως αναφέρονται στο προσκομισθέν ενώπιόν Σας καταστατικό του, περιλαμβάνονται «η ανάπτυξη και εξύψωση του επαγγελματικού, κοινωνικού και πολιτιστικού επιπέδου των Ελλήνων στρατιωτικών (άρθρο 2 παρ 2. του Καταστατικού), Η βελτίωση, προστασία και προαγωγή της θέσης των Ελλήνων στρατιωτικών ως μελών του κοινωνικού συνόλου και εργαζομένων σε μια δημοκρατική και δικαιοκρατούμενη κοινωνία (άρθρο 2 παρ. 3 του Καταστατικού). Ομοίως, σύμφωνα με το Καταστατικό, ως μέσα για την επίτευξη των σκοπών του σωματείου αναφέρονται: «...η παροχή νομικής ή άλλης βοήθειας στα μέλη για την αντιμετώπιση υπηρεσιακών ή άλλων προβλημάτων (άρθρο 3 παρ. 4 του Καταστατικού) ... Κάθε πρόσφορο και νόμιμο μέσο που κατατείνει στην ικανοποίηση των επαγγελματικών και άλλων αιτημάτων των Ελλήνων στρατιωτικών (άρθρο 3 παρ. 8 του Καταστατικού).

 

Επειδή το Συμβούλιό Σας είναι, κατά τις κείμενες διατάξεις, αρμόδιο να διαπιστώσει τη μη συμμόρφωση της Διοίκησης προς την υπ' αριθ. 2193/2014 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, και να την καλέσει να συμμορφωθεί πλήρως προς αυτήν.

 

Επειδή, παρά τις επανειλημμένες δικές μας εξώδικες οχλήσεις, η Διοίκηση δεν έχει προβεί σε οιαδήποτε ενέργεια προκειμένου να συμμορφωθεί προς το αιτιολογικό και το διατακτικό της υπ' αριθμ. 2193/2014 απόφασης του Δικαστηρίου Σας, αντιθέτως, δε, συνεχίζει, αφενός μεν, να παρακρατεί παρανόμως και να μην επιστρέφει στους νόμιμους δικαιούχους τους, τα ποσά που παρακρατήθηκαν σε έκαστο στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων, δυνάμει της ακυρωθείσας και εξαφανισθείσας από το νομικό κόσμο υπ' αριθμ. οικ. 2/83408/0022/14-11-2012 απόφασης του αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ τ. Β' 3017/14-11-2012), αφετέρου δε, να μισθοδοτεί το σύνολο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των διατάξεων της υποπαραγράφου Γ1 του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012, οι οποίες με την υπ' αριθμ. 2193/2014 απόφαση του Δικαστηρίου Σας κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές και, ως εκ τούτου, ανίσχυρες.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΖΗΤΟΥΜΕ

 

1. Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτησή μας.

 

2. Να διαπιστωθεί η μη συμμόρφωση της Διοίκησης προς την υπ' αριθμ. 2193/2014 απόφαση της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας.

 

3. Να κληθεί η Διοίκηση σε άμεση πλήρη συμμόρφωση προς της ως άνω δικαστική απόφαση, επ' απειλή των κυρώσεων του άρθρου 3 παρ. 3 Ν. 3068/2002 και του άρθρου 3 του π.δ. 61/2004.

 

4. Να παρασταθούμε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου μας κατά τη συζήτηση της παρούσας αιτήσεώς μας ενώπιον του Συμβουλίου Σας.

 

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος